Tvrđava Forte Mare (u prevodu Morska tvrđava) se nalazi na samoj obali i čuva gradski ulaz sa mora. Bila je jedna od glavnih fortifikacionih objekata grada, koja je kontrolisala ulaz u grad kroz njegovu, ratom obilovanu, istoriju. Predstavlja ranu formaciju srednjovjekovnog grada koji je osnovan od strane Tvrtka I Kotromanića u 14. vijeku (1382). Tvrđava je izgrađena između 14. i 17. vijeka, restauirana od strane Mlečana u 17. vijeku (takođe vrijeme kada je dobilo svoj naziv koji nosi do danas i vrijeme kada je izgubilo svoju karakteristiku defanzivne tvrđave, zato što je ona prešla sa Forte Mare na Španjolu) i posle njih od strane Austrougara (kojima dugujemo današnji izgled. Oni su napravili niz unaprijeđenja u gornjem dijelu maksimizirajući potencijal tvrđave za odbranu morskog ulaza u grad. Tokom njihove kontrole gradom, tvrđava je korišćena kao centar za vojnu komunikaciju. Interesantna činjenica povodom njihove rekonstrukcije tvrđave jeste da je 1833. godine cement prvi put korišćen u građevini, i kada je naučeno za njegove vodootporne karakteristike, korišćen je takođe i za fasade u starom gradu) i 1952. godine je adaptiran u ljetnju pozornicu. Najveću rekonstrukciju su napravili Turci, kada je tvrđava dobila dimenzije koje ima danas i nezvanični naziv Jaka tvrđava. Jedini ostatak najranijih vremena je mali komad zida na jugoistočnoj strani tvrđave i usko stepenište na istočnoj strani. Tvrđava je izgrađena na kamenu, iznad šetališta i unutar njenih zidina postoji prolaz koji vodi od obale do vrha tvrđave. Takođe u njenom podnožju možemo naći izvor, koji su borci Svete lige (Mlečani, Španci i Papska država) isušila 1687. godine, i tako ostavili grad bez pijaće vode, i olakšali osvajanje grada. Urezano na mermernoj ploči, tačno iznad izvora, stoje neki od najljepših stihova posvećenih Bokokotorskom zalivu, napisanih od strane poznatog pjesnika Alekse Šantića. Na gornjoj strani nalazimo Morska vrata sa sačuvanim elementima fortifikacije iz bosanskog perioda. Morska vrata su sigurno među najljepšim primjerima fortifikacione arhitekture, i logično je zaključiti da je bila dio nukleusa starog grada. Sa tvrđave se pruža spektakularan pogled na ulaz u Bokokotorski zaliv, gradsku luku, Igalo i stari grad. Više od šest decenija, filmske projekcije se prikazuju na tvrđavi i mnogima predstavlja jednu od najstarijih i najljepših bioskopa ispod otvorenog neba. “More je neobično plavo ispod tvrđave Forte Mare i prepuno je ljubičastih ježeva vjekova koji počivaju na morskom dnu. Čak i danas teren tvrđave je tako dobro očuvan da tokom čistih noći možete razgledati zemlju žestokih opsada admirala Hajredina Barbarose koji je u moćnim bitkama na ovim ulicama izgubio ogromnu vojsku“ Miloš Crnjanski.